ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

  ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ,  Ph. D. (Lond.)

 Ὡς κλασικός φιλόλογος ἐνδιαφέρομαι πρωτίστως γιά θέματα ἀρχαίας γραμματείας, τέχνης, πολιτισμοῦ, καί κυρίως τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας ὅλων τῶν περιόδων. Ἐδῶ θά βρίσκετε τίς ἀπόψεις μου γιά τήν μεταγλώτιση ξένων ὅρων, γιά τό πολυτονικό, γιά τήν διδασκαλία τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν στά σχολεῖα, γιά τά κοινά λάθη τῆς καθημερινῆς δημοσιότητας, ἐτυμολογίες κ.λπ.

Ἡ οὐσιαστική μου ταυτότητα : Συγγραφέας 26 βιβλίων (18 ἐρευνητικῶν, κυρίως γιά τόν Θουκυδίδη, τόν Ἀριστοφάνη, τόν Πλάτωνα καί τόν Ἀριστοτέλη, καί 8 δοκιμιογραφικῶν). Ἰσόβιος ἐθελοντής αἱμοδότης, κομματικά ἀνένταχτος, χωρίς ἐξαρτήσεις καί δεσμεύσεις ἀπό καμμία καί πρός καμμία κατεύθυνση. Ἐλευθερόφρων, ἀσυμβίβαστος καί ἀπροσκύνητος χωρίς συναλλαγές, χωρίς ἰδιοτέλεια καί ἀναξιοκρατία. Γι’ αὐτό μέ τιμοῦν οἱ ἀκέραιοι καί ἄξιοι ἄνθρωποι καί μέ ὑποτιμοῦν οἱ «νονοί», οἱ «μαϊμούδες», καί οἱ «τσαντάκηδες».*

Τέλος, μέ ἐμπνέει, βιωματικῶς κυρίως, ἡ ἀνεπανάληπτη φράση τοῦ Δημοκρίτου “Εὐξύνετος ὀξυδερκείη”, δηλαδή ὀξυδέρκεια** γιά τό γενικό καλό.

Ἐπίκαιρα Σχόλια: Μερικές ἐπίκαιρες σκέψεις μου.

«Ὧν γάρ αἱ πράξεις μεγάλαι, καί τόν περί αὐτῶν ἔπρεπε λόγον ἐοικέναι ταῖς πράξεσιν»                                                                       

Μαρκελλίνος, Βίος Θουκυδίδου,20 

«ὅσων ἀνθρώπων εἶναι μεγάλες οἱ πράξεις, θά ταιρίαζε νά εἶναι καί ὁ λόγος περί αὐτῶν ὅμοιος μέ τίς πράξεις τους» 

«Ἀνάγκη μεγάλων γνωμῶν καί διανοιῶν ἴσα καί τά ρήματα τίκτειν»

Ἀριστοφάνους Βάτραχοι 1059 -1060

«Εἶναι ἀνάγκη γιά τίς γνῶμες καί ἰδέες τῶν μεγάλων νά χρησιμοποιοῦμε ἐξίσου σπουδαίους λόγους» 

«Ὁ Κάλβος καί ὁ Σολωμός ὠδοποιοί μεγάλοι, μεγάλως παρημέλησαν τῆς γλώσσης μας τά κάλλη. Ἀλλά ἰδέαι ὑψηλαί πτωχά ἐνδεδυμέναι δέν εἶναι δι΄ αἰώνιον ζωήν προωρισμέναι.»

Ἀλέξανδρος Σοῦτσος, Ἐπιστολή εἰς Ὄθωνα 

Σχόλιο : Ὁ Κάλβος καί ὁ Σολωμός ζοῦν ἀκόμη καί θά ζοῦν γιά πάντα, ἐνῶ ὁ Σοῦτσος ὅπως καί οἱ ἄλλοι ἔχει ξεχαστεῖ – τό ἴδιο καί ὁ νεαρός Βαυαρός Ὄθων, πού τό ὄνομα του ἐπιζεῖ τώρα σχεδόν μόνο στόν Otto Rehagel.

 

 

 

 

 

* «νονοί» εἶναι οἱ προστάτες διαφόρων τομέων τέχνης ἤ ἐπιστήμης (π.χ. θεάτρου, γλωσσολογίας κλπ.), «μαϊμούδες» εἶναι οἱ δῆθεν καί οἱ τάχα σπουδαῖοι χωρίς ἔργο καί οὐσία καί τέλος οἱ «τσαντάκηδες» εἶναι ὅσοι ἔκαναν λαμπρά σταδιοδρομία μέ μόνο προσόν ὅτι μετέφεραν καλά τήν τσάντα τοῦ καθηγητῆ τους.

** ὀξυδέρκεια ἀπό τό ὀξύ (ἐπίρρημα: ὀξέως, μέ ὀξύτητα) καί τό δέρκομαι=βλέπω καθαρά, ἐξοῦ καί δορκάς, -άδος, τό ζαρκάδι. Ἡ λέξη δηλώνει κυριολεκτικά μέν τήν ὀξύτητα τῆς ὁράσεως καί μεταφορικά τήν ἄγρυπνη συνείδηση. 

—————-

 

 

 

 

 

Συγγραφέας, ὁμ. Καθηγητής τῆς Κλασικῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν. Γεννήθηκα στήν Καλαμάτα, 25.06.1940, μεγάλωσα καί σπούδασα στήν Ἀθῆνα καί στό ἐξωτερικό.

Παιδιά : Χρῆστος (1963, Διευθυντής Ἐταιρείας στό Παρίσι)

                Νικόλαος (1966, Πανεπιστημιακός στήν Ἀθῆνα)

Γονείς : Χρῆστος, Καλλιρρόη. Ἀπό τήν πλευρά τοῦ πατέρα μου ἀντλῶ τήν καταγωγή ἀπό τό Σούλι, ἀπό τό γένος τοῦ Κίτσου Τζαβέλλα, καί ἀπό τήν πλευρά τῆς μητέρας μου ἀπό τήν Σμύρνη (τά Βρύουλα) τῆς Μ. Ἀσίας.

Ἐκπαίδευση : Σπούδασα στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν, ἀπό ὅπου ἔλαβα τό 1963 τό πτυχίο φιλολογίας. Τό διάστημα 1963-65 ἐκπλήρωσα τήν στρατιωτική μου θητεία ὡς ἔφεδρος ἀξιωματικός. Ἀκολούθησαν σπουδές στά Πανεπιστήμια τοῦ Φράϊμπουρκ (Γερμανία,1965) καί Λονδίνου (Ph.D. King’s College μέ ἄριστα,1972-75).

Διδακτικό – Ἐκπαιδευτικό Ἔργο :  Ἔχω διδάξει στά Πανεπιστήμια Ἀθηνῶν, Κρήτης, Πάτρας, Princeton, Rutgers, Lehigh, Queen’s (N.Y.), Humbold, Nankai (Κίνα), Bologna (Ἰταλία), Santa Fe Bogota (Κολομβία), Ἀμάν (Ἰορδανία), Κίεβο (Οὐκρανία), Σόφια (Βουλγαρία) κ.ἄ. Τό 1967 παραιτήθηκα ἀπό τήν θέση βοηθοῦ στήν Ἀθῆνα καί δίδαξα στήν ἰδιωτική ἐκπαίδευση. Ἐπανῆλθα στό Πανεπιστήμιο μέ τόν νόμο γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς νομιμότητος στά Α.Ε.Ι. τοῦ 1974. Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1998 ἐξελέγην καθηγητής στό Τμῆμα Φιλολογίας τῆς Σχολῆς Ἀνθρωπιστικῶν καί Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν. Ἔχω συμπληρώσει 42 χρόνια ὑπηρεσίας στό Πανεπιστήμιο. Ἡ διδακτική μου διατριβή στά Ἀγγλικά ἀνατυπώθηκε στό Ἄμστερνταμ ἀπό τόν ἐκδοτικό οἶκο Adolf Hakkert, κατ’ ἐπανάληψη. Ἔχω μετάσχει σέ συνέδρια ἀνά τόν κόσμο (Ἰαπωνία, Κίνα, Η.Π.Α., Ἀγγλία, Σκωτία, Βόρεια Ἰρλανδία, Ἰταλία, Γερμανία, Βουλγαρία, Οὐκρανία, Ἰορδανία, Ἰσημερινό, Περοῦ, Βραζιλία κ.ἄ).

Ἀσχολοῦμαι ἰδιαίτερα μέ τόν Θουκυδίδη, τόν Ἀριστοφάνη, τόν Πλάτωνα καί τόν Ἀριστοτέλη, καθώς ἐπίσης με θέματα συγκριτικῆς φιλολογίας καί λογοτεχνικῆς κριτικῆς.

Ἔχω εἰδικευτεῖ (στόν «Thesaurus Linguae Graecae» τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Καλιφόρνιας, Irvine) στήν χρήση ἠλεκτρονικῶν ὑπολογιστῶν γιά τήν ἔρευνα καί διδασκαλία τῆς Κλασικῆς Φιλολογίας, ἀντικείμενο πού διδάσκεται γιά πρώτη φορά πανελληνίως στό Πανεπιστήμιο Πατρῶν, Τμῆμα Φιλολογίας. Μέχρι τώρα ἔχω «ἀλφαβητίσει» πάνω ἀπό 650 συναδέλφους τῆς Μ.Ε. καί Α.Ε. καί ἄλλους τόσους φοιτητές μου.

Ἐπίσης ἤμουν συνεργάτης τοῦ Προγράμματος Διεθνοῦς βιβλιογραφίας γιά τήν Ἑλλάδα (Synopsis) στά κλασικά, ὅσο ζοῦσε ὁ διαπρεπής συνάδελφος καί φίλος Ἀνδρέας Δημαρόγκωνας.

Ἀκολουθῶ τό ἀρχαιοελληνικό “Πρᾶττε τό ὀρθόν καί γαῖα πυρί μειχθήτω”, δηλαδή νά πράττεις πάντοτε τό σωστό, ἀκόμη καί ἄν χαλάσει ὁ κόσμος.

Διακρίσεις : Εἶμαι ἱδρυτής καί πρόεδρος τῆς Στέγης Ἑλλήνων Αἱμοδοτῶν (ΣΤ.ΕΛΛ.Α.) καί βραβεύτηκα γιά τήν συμπλήρωση ἑκατό φιαλῶν αἵματος. Ἐπίσης ἔλαβα ὡς καθηγητής πολλά βραβεῖα καί διακρίσεις καί εἶμαι μέλος σέ ἑλληνικές καί διεθνεῖς Ἑταιρεῖες καί Συλλόγους κλασικῶν σπουδῶν.

Ὁμολογία πίστεως : Πιστεύω ὅμως ὅτι τά ἀξιώματα καί οἱ διακρίσεις, ἀπό μόνα τους, δέν ἔχουν καμμία ἀξία. Ὁ καθένας μας ἀξίζει τόσο, ὅσο ἀξίζουν οἱ ἰδέες, γιά τίς ὁποῖες ἀγωνίζεται*.

Ἡδυπάρεργα (Hobbies) : Koλύμβηση, γυμναστική, ταξίδια καί παιγνίδι μέ τόν ἐγγονό μου Ἀνδρέα στήν Ἀθήνα.

Γλῶσσες : Κλασικές γλῶσσες (Ἀρχαία Ἑλληνικά, Σανσκριτικά, Λατινικά) Ἀγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ἱσπανικά.

Ἐργογραφία: Ἔχουν ἐκδοθεῖ εἴκοσι ἕξι βιβλία του (18 ἐρευνητικά καί 8 δοκιμιογραφικά). Ἐνδεικτικά: Θουκυδίδης : Αἰχμάλωτοι , ὅμηροι, ἐξόριστοι, φυγάδες καί πρόσφυγες στόν Πελοποννησιακό πόλεμο (1996), Πλάτων καί Κρήτη (1981, 1995), Ἀριστοτέλης καί Κρήτη (1987, 1996), Ἡφαιστίων ὁ Θηβαῖος : Ἀποτελεσματικά (1995), Θουκυδίδης Μεταμοντέρνος καί Σύγχρονος (2002), Ἀνταποκρίσεις ἀπό τήν ἀρχαία Ολυμπία (2004), Ἀριστοφάνους Εἰρήνη (2004), Ἀρ. Βάτραχοι (2006), Ἀρ. Ἀχαρνῆς (2007), Παλίμψηστα καί ἄλλα (Κείμενα καί Διακείμενα ἀρχαῖα καί νέα) (2000), Ἀπόψεις (Δοκίμια λογοτεχνίας καί τέχνης) (1970), Τάξεις καί Ἀταξίες (2000), Κριτικά καί Συγκριτικά (Δοκίμια Λογοτεχνικῆς Κριτικῆς καί Συγκριτικῆς Φιλολογίας) (2003), καί ἄλλα, τά περισσότερα μέ πολλαπλές ἐπανεκδόσεις. 

 Ἔχει μεταφράσει ἔργα ἀπό τά ἀρχαῖα ἑλληνικά, τά λατινικά, τά ἀγγλικά, τά γερμανικά καί τά ἱσπανικά. Γράφει κριτική βιβλίων γιά τό διεθνές περιοδικό κλασικῆς φιλολογίας Classical Review, στήν «Καθημερινή» (τήν πρώτη Τρίτη κάθε μήνα), δημοσιεύει ἄρθο στό μηνιαῖο περιοδικό Τρίτο Μάτι (στήλη : «ξενολογία τῶν Ἑλλήνων») καθώς ἐπίσης, ἀρθρογραφεῖ ἐκτάκτως σέ ἄλλα περιοδικά καί ἐφημερίδες. Συνεργάζεται σέ τηλεοπτική ἐκπομπή μέ τόν Παῦλο Πισσάνο καί τήν Γεωργία Κομπούνη.

 

*Προσωπικῶς ἀγωνίζομαι (κατά σειρά προτεραιότητας) γιά : κλασική Παιδεία, ἑλληνική γλῶσσα καί πολιτισμό, ἀξιοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη καί ἐθελοντική αἱμοδοσία.