ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ*
- Διά λόγους ἱστορικῆς μορφολογίας, καθώς τά ἀρχαῖα ἑλληνικά ἤδη ἀπό τήν ἀλεξανδρινή περίοδο ἐκδίδονται, διδάσκονται καί (στήν Ἑλλάδα τουλάχιστον) ἐκφέρονται ὅπως στή μικρογράμματη γραφή καί τό πολυτονικό σύστημα.
- Διά λόγους ἐτυμολογικῆς μορφολογίας, καθώς μόνο ἄν ὑπάρχουν πνεύματα καί τόνοι ἀναγνωρίζονται ἐτυμολογικῶς οἱ λέξεις στήν φωνητική τους ἐξέλιξη. Μόνο ἄν ξέρει τό παιδί ὅτι ἡ «μέρα» θέλει δασεία ἀντιλαμβάνεται τό σύνθετο «καθημερινός». Μέ τό μονοτονικό τό Ἑλληνόπουλο χάνει αὐτό τό προνόμιο, τό ὁποῖο τά παιδιά τῶν ἄλλων λαῶν ἔχουν, ὅπως π.χ. στήν ἀγγλική γλῶσσα τό «history» διακρίνεται σαφῶς ἀπό τό «story».
- Διά λόγους αἰσθητικῆς μορφολογίας. Καταλληλότερος νά μιλήσει γί΄ αὐτό εἶναι ὁ ποιητής (ὅπως ὁ Ἐλύτης, «Τά δημόσια καί ἰδιωτικά», Ἐν λευκῷ, Ἴκαρος, σελ. 339) : «Τό τοπίο εἶναι ἡ προβολή τῆς ψυχῆς ἑνός λαοῦ πάνω στήν ὕλη […]. Ἡ πολυαιώνια παρουσία τοῦ ἑλληνισμοῦ πάνω στά δῶθε ἤ ἐκεῖθε τοῦ Αἰγαίου χώματα ἔφτασε νά καθιερώσει μίαν ὀρθογραφία, πού τό κάθε ὠμέγα, τό κάθε ὕψιλον, ἡ κάθε ὀξεῖα, ἡ κάθε ὑπογεγραμμένη δέν εἶναι παρά ἕνας κολπίσκος, μία κατωφέρεια, μία κάθετη βράχου πάνω σέ μία καμπύλη πρύμνας πλεούμενου, κυματιστοί ἀμπελῶνες, ὑπέρθυρα ἐκκλησιῶν, ἀσπράκια ἤ κοκκινάκια ἐδῶ κι ἐκεῖ, ἀπό περιστεριῶνες καί γλάστρες μέ γεράνια».
- Διά λόγους ἀμυντικῆς τακτικῆς, καθώς διαφαίνεται πλέον μέ βεβαιότητα ὅτι ἡ ἑπόμενη ἐπίθεση κατά τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί γραφῆς θά γίνει μέ την προσπάθεια εἰσαγωγῆς τοῦ λατινικοῦ ἀλφαβήτου, ἐξ ὑφαρπαγῆς κάποιο μεταμεσονύκτιο πρωϊνό στήν Βουλή, ἐνώπιον μερικῶν νυσταγμένων Βουλευτῶν. Αὐτό δέν θά μπορεῖ νά γίνει, ἄν ἐπιστρέψει τό πολυτονικό στόν Τύπο (ἡμερήσιο καί περιοδικό) καί στά ἀνεξάρτητα (ἄν ὑπάρχουν καθόλου) Μ.Μ.Ε. καί ἔντυπα παιδείας, τέχνης, πολιτισμοῦ.
- Τέλος, διά λόγους ἐπιθετικῆς στρατηγικῆς, γιά νά μήν θριαμβεύουν ἄλλο σέ βάρος αὐτοῦ τοῦ γένους καί αὐτοῦ τοῦ λαοῦ οἱ Ράλληδες καί οἱ Σημίτηδες.
*Θερμά συγχαρητήρια στά περιοδικά καί ἐφημερίδες πού ἀκολουθοῦν τό πολυτονικό σύστημα γραφῆς : Ἑλληνική Ἀγωγή, Νέμεσις, Ἑστία, Γρεβενοσέλι, Ἑλλήνων Ἱστορία, Ἑλληνόραμα, Ἀντιφωνητής, Παρακαταθήκη, Εὐθύνη κ.ἄ..
Τα συγχαρητήριά μου για την ιστοσελιδα σας και πολλά ευχαριστώ για την θαυμάσια εκπομπή στο Ραδιο Σύμπαν Αυστραλίας.
Το πολυτονικό είναι στην καρδιά μου διότι γνωρίζω την αξία του. Κάποτε θα επανέλθει δρυμήτερο.
Τώρα είναι 00.50 πρωϊνή ώρα Αυστραλίας και είμαι κουρασμένος. Πάω για ύπνο. Θα τα ειπούμε εν πρώτη ευκαιρία. Κρίμα που δεν έχω πολυτονικό σύστημα στον ηλ. υπολογιστή μου.
Με εκτίμηση,
Πολύδωρος
Ἐλπίζω ἡ φωνή σας νὰ εἰσακουσθῆ καὶ ἀπὸ τοὐς κ.κ. τῆς ἑλληνικῆς παιδείας.
Τὸ ἐρώτημά νου εἶναι ἡ λέξις «κύδος» καὶ «κῦδος» τὴν ὀποἰαν συναντάμε στόν Ὅμηρο.
Σᾶς εὐχαριστῶ διὰ τὴν φιλοξενεία.
Στάμος Πολ. Τσακίρης
Σπάρτη.
Μάϊος 2008
Αν μου επιτραπεί περί Κύδους και κῦδους………
—————————
= γαῦρος, δύναμις, δόξα, φήμη.
= λοιδορία.
Βλ. Λεξικό Σουίδα (TLG 2614 – 2615).
= δόξα, ἀρετή, νίκη, τιμή, ἀριστεία.
Βλ. Λεξικό Ησίχιου (TLG 4424).
= ἡ δόξα.
Βλ. Λεξικό Ψευδο-Ζωναρά (TLG 1268.14, ΣΥΝΑΓΩΓΗ ΛΕΞΕΩΝ, ΣΥΛΛΕΓΕΙΣΑ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΠΑΛΑΙΑΣ ΤΕ ΦΗΜΙ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΔΗΠΟΥ ΤΗΣ ΘΥΡΑΘΕΝ).
= παρὰ τὸ κύειν δέος• ἢ παρὰ τὸ κύειν ἡδονὴν, κύηδος καὶ κατὰ κρᾶσιν κῦδος• ἢ παρὰ τὸ κύω τὸ φιλῶ κύσω, καὶ τροπῇ τοῦ εἰς δ κῦδος• τὴν γὰρ δόξαν πάντες φιλοῦμεν• καὶ τὸ ὑπερθετικὸν κύδιστος, κῦδος, κυδότερος, κυδότατος, κύδιστος.
ΒΛ. TLG, Etymologicum Gudianum 351.40 – 44.
= Ἡ δόξα• παρὰ τὸ κύειν δέος• ἢ παρὰ τὸ κύειν ἡδονὴν, κύηδος• καὶ κράσει, κῦδος. ῍Η παρὰ τὸ κύω, τὸ φιλῶ• ὁ μέλλων, κύσω• τροπῇ τοῦ εἰς δ• τὴν γὰρ δόξαν πάντες φιλοῦμεν. Κῦδος κυδότερος κυδότατος, καὶ κύδιστος, ὑπερθετικόν. Πλεονασμῷ τοῦ ρ γίνεται , τουτέστιν ἀγαθὸς, τίμιος.
ΒΛ. TLG, Etymologicum magnum 543.25 – 31
Συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα σας κύριε καθηγητά. Σχετικά με το αντικείμενο του θέματος, χωρίς να θέλω να το παίξω ειδήμων και με την ελλειπέστατη μόρφωση που έχω, διαβάσα ότι οι τόνοι και τα πνεύματα είναι δημιούργημα των Αλεξανδρινών γραμματικών, ως μέσο διάδοσης της κοινής Ελληνικής στους αλλοεθνείς πληθυσμούς. Αντίστοιχη περίοδο έγνε και η υιοθέτηση της μικρογράμματης γραφής (;;;). Θα ήθελα να ρωτήσω αν επιστημονικώς υπάρχει κάποια απόδειξη ότι υπήρχε διαφορά στην εκφορά του λόγου από τους προγόνους μας, με τα διάφορα στίγματα που προσθέτονται στις λέξεις. Σήμερα έχουν κάποια χρησιμότητα πέραν της ετυμολογικής, ιστορικής ή δημιουργούν προβλήματα στους Έλληνες; Για παράδειγμα, αφού γνωρίζουμε (;;) ότι οι λέξεις με δασεία προφέρονται με ένα χ, το όνομά μας πρέπει να είναι Χέλληνες, διαφορετικό από την κοινή εμπειρία όλου του λαού;
Ευχαριστώ προκαταβολικά.
Προς Νίκο (Εν τω μεταξύ δεν είμαι ο καθηγητής):
Τα ‘σημαδάκια’ λύνουν προβλήματα βοηθώντας στην ορθή ερμηνεία των γραφομένων, Ο λόγος που δημιουργούν σύγχυση στους σημερινούς Έλληνες έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν εκπαιδεύτηκαν να τα χρησιμοποιούν. Η προφορά των Αλεξανδρινών ήταν σχεδόν ταυτόσημη με την δική μας γιατί ακριβώς εκείνη την εποχή άλλαξε ο ήχος της Ελληνικής και οι Αλεξανδρινοί θέλησαν να την σώσουν και να αποτρέψουν περαιτέρω αλλαγές δημιουργώντας το πολυτονικό. Όμως εμείς επειδή διαθέτουμε τόσο καλύτερη μόρφωση από τους Αρχαίους και επειδή είμαστε τόσο πολύ σπουδαίοι καταργήσαμε ένα σύστημα που λειτουργούσε για δύο χιλιάδες χρόνια και θεωρήσαμε ότι δημοκρατικό είναι κάποιοι βουλευτές να αποφασίζουν για το μέλλον της γλώσσης μας. Για την προφορά των Αρχαίων δεν γνωρίζουμε πολλά αλλά όλες οι σύγχρονες έρευνες θεωρούν ότι δεν διέφερε και πολύ από τη σημερινή και την Αλεξανδρινή εκτός βεβαίως από το γεγονός ότι ήταν προσωδιακή (δηλαδή για τους Αρχαίους οι φθόγγοι δεν άλλαζαν στην έμφαση ή την ένταση όπως τώρα αλλά άλλαζαν σε τόνο/νότα), επίσης είναι πλέον βέβαιο ότι η Ερασμική προφορά είναι σκέτος βαρβαρισμός αλλά διατηρείται από τους ξένους για λόγους πολιτικούς, ιστορικούς (ας γελάσω) και ευκολίας. Όσο για τη δασεία, αν είχε τον ίδιο ήχο με το ‘Χ’ οι πρακτικότατοι Αρχαίοι θα την συμβόλιζαν με το γράμμα ‘Χ’, αναπνοή είναι και αν λάβεις μαθήματα ορθοφωνίας τότε θα εντοπίσεις τον ήχο της στην ομιλία σου, η δασεία ακόμη και πριν την δημιουργία του πολυτονικού πάντοτε γραφόταν ώστε να υπάρχει ευφωνία στον λόγο. Αν δεν βρεις καλό δάσκαλο για ορθοφωνία πήγαινε σε κάποιο απόμερο χωριό όσο πιο απομακρυσμένο από την Αθήνα γίνεται, και συνομίλησε με απλούς, αγράμματους ανθρώπους που δεν τους ευνούχισε κάποιος δάσκαλος την φυσική τους γλώσσα με μονοτονικά και ξύλινα ιδιώματα σαν εμάς και τότε θα την ακούσεις.
ΕΙΜΑΙ ΔΑΚΤΥΛΟΓΡΑΦΟΣ ΜΕ ΠΟΛΥΕΤΗ ΠΕΙΡΑ ΣΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΒΟΛΟΣ – ΤΗΛ.: 6977 954317
Χαίρετε,
Είναι εκτός ουσίας να ομιλούμε περί πολυτονικού κλπ καθ’ όν χρόνον έχετε ακόμη και σεις οι ίδιοι καταργήσει στα κείμενά σας την ορθογραφία της ελληνικής γλώσσης, όπως τα η και ω της υποτακτικής και της προστακτικής, το ω των παραθετικών, τις χρονικές αυξήσεις, την διατήρησιν αυτών στην μετοχή όταν επέχουν θέσιν αναδιπλασιασμού, τα διπλά σύμφωνα, την τρίτη κλίσι και πολλά άλλα.
Να υπενθυμίσω και εγώ ότι η ελληνική εγράφετο με κεφαλαία, το δε πολυτονικό και τα «μικρά» γράμματα είναι μεταγενεστέρα επινόησις, διατήρησις δε πνευμάτων και τόνων σε εκφυλισμένες συλλαβές, μάλλον σε εκφυλισμένη γλώσσα, όπως κατήντησε, είναι απολύτως περιττή, παράλογη και άσκοπη.
Συμπερασματικώς κατά την κοινήν ρήσιν «βλέπουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος». Μεριμνήσατε λοιπόν οι αρμόδιοι για τον απαραίτητο ευπρεπισμό της νεοελληνικής.
Ευχαριστώ,
Ιωάννης Καλαθάς
Πλατύς Γιαλός
840 03 Σίφνος
Τ 2284071539
Κ 6993120000
Ἔχω μιὰ ἄποψή που δὲν γνωρίζω κατὰ πόσο στέκει ἐπιστημονικὰ ἀλλὰ θὰ τὴν καταθέσω.
Παρατηροῦμε ὅτι ὅλοι οἱ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου γραπτοὶ κώδικες (μουσική, μαθηματικά, προγραμματισμὸς κλπ) χρησιμοποιοὺν εἰδικὰ σύμβολα. Για να ἐντριφύσει ἑπομένως κάποιος στην λεπτομέρεια αὐτῶν τῶν κωδίκων χρειάζεται ἔμπειρο καὶ προσεκτικὸ μάτι ἀλλὰ καὶ ἐπιπεδο σκέψης καὶ ἀντιληψης τέτοιο ὥστε μέσα ἀπὸ τὴν λεπτομέρεια να μπορεῖ να διακρίνει τὴν οὐσία. Ὅταν ἕνα παιδὶ γαλουχείται μέσα στην ἁπλότητα ἀφήνει στην οὐσία ἀγύμναστη τὴν δυνατότητα να διεισδύει στῇ λεπτομέρεια καὶ μυεῖται στην λατρεία τῆς ἐπιφανειακῆς ἀναγνωσης, γραφῆς ἄρα ἀναγνωρίσῃς καὶ τέλος γνώσης.
Ἐν ὀλίγοις πιστεύω ὅτι ἡ διδασκαλεῖα τῆς πολυτονικῆς γραφῆς μπορεῖ να ἀναπτύξει τέτοιες δεξιώτητες ἰκανὲς να παραξουν μεγάλους μαθηματικούς, φυσικούς, μουσικούς, προγραμματιστὲς καὶ γενικότερα ἐπιστήμονες.
Ἐπιπλέον αὐτῶν, ὁ μαθητὴς διδάσκεται τὴν ὑπομονή, τὴν τυπικότητα, τὴν προσεκτικὴ γραφή, τὴν ἀναπτυξη δυνατοτήτων συνδυαστικὴς σκέψης ἀλλὰ καὶ ἀναπτύσσει «ἐρωτικὴ» σχέση μὲ τὴν γραφή, κάτι που θά του χρειαστεῖ για ὅλη τὴν ὑπολοιπὴ ζωή του.
Τέλος ἀναπτύσσει τὴν αὐτοεκτιμήση του καθὼς πληροφορείται καὶ ἐπιβεβαιώνει καὶ μόνος του ὅτι μαθαίνει τὴν γραφὴ τοῦ μεγάλου Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, νοιώθει τὸν ἑαυτό του σὰν συνέχεια αὐτοῦ, νοιώθει τὸ βάρος τῆς εὐθύνης για ἀναπτυξη γνώσης καὶ πολιτισμοῦ, καὶ δεν ἀρκεῖται στην ἁπλὴ ἀναπαραγωγὴ τῶν πληροφοριῶν. Ὅταν λοιπὸν ἕνα παιδὶ ἔχει τὴν δυνατότητα να νοιώθει διαφορετικὸ αὐτὸ δεν εἶναι ἀπαραίτητα ῥατσιστικό, ἐξάλλου κανένας δεν ἀπαγορεύει στους ἄλλους λαοὺς να διδάσκονται τὴν Ἑλληνική.
[…] Πηγή: https://apanagopoulos.wordpress.com/ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ/ […]
Θερμότατα συγχαρητήρια κύριε καθηγητᾶ, γιὰ τὴν ἠλεκτρονική σας παρουσία.. Εὔχομαι ὑγεία καὶ δημιουργική πολυχρονία. Σᾶς ἀνακαλύπτω καὶ πᾶλιν τυχαῖως.. ἀλλά ἀείποτε «ἑπὶ σκοπὸν», στὸ κοινό μετερίζι..
Ἕνας φίλος ἀπ’ τὰ παλιὰ, μὲ ἐγκάρδιους χαιρετισμούς.
Ἀντώνιος Ν. Παναγιωτόπουλος
Καλαμάτα
[…] ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ Posted on 14/11/2011 by eydokimos ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ* […]