TI KAINON ; (9)

23 06 2009

 

Ἀγαπητοί φίλοι

 Ὡς διαχειριστής τοῦ ἱστολογίου τοῦ Ἀνδρέα Παναγοπούλου ἀλλά προπάντων ὡς φίλος, βρίσκομαι στήν δυσάρεστον θέσι νά σᾶς ἐνημερώσω μέ μεγάλη μου λύπη ὅτι, τό «ΤΙ ΚΑΙΝΟΝ ; (9)» εἶναι τό τελευταῖο πόνημα ἀλλά καί δῶρο τοῦ ἰδίου πρός ὅλους τούς Ἕλληνας καί ἰδίως πρός τούς Ἑλληνόπαιδας, πού θέλουν νά μετάσχουν τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ λόγου, διότι χθές Δευτέρα 22 Ἰουνίου, ὁ καθηγητής Ἀνδρέας Παναγόπουλος ἀπεβίωσε λαβωμένος ἀπό τήν ἐπάρατη νόσο. Ὁ εὐπατρίδης καθηγητής καί μέγας διδάσκαλός μας, ἦτο ἀφοσιωμένος μέχρι καί τήν τελευταία στιγμή τῆς ζωῆς του, στό ἱερό καθῆκον, στίς ἀξίες καί τίς ἰδέες του, πού κατ΄ ἀκεραία μέ πάθος ὑπηρέτησε.

Φίλε Ἀνδρέα καλό σου Ταξεῖδι.  Ἄς εἶναι ἐλαφρύ τό χῶμα πού σέ σκεπάζει.

 Στέφανος Γκίκας

 

 

Παρῳδία τοῦ γνωστοῦ ἔργου τοῦ Gabriel Garcia

Tὸ χρονικὸν ἑνὸς προαναγγελθέντος θανάτου

 

Φθίνοντος μηνὸς Μουνυχιῶνος τοῦ ἐνάτου καὶ δισχιλιοστοῦ ἔτους ἐγένετο παρά πλείστοις μέλεσι τῆς οὕτω καλουμένης Ἑνώσεως τῆς Εὐρώπης, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς Ἑλλάδος, Ἐκπροσώπων ἐκλογή.

Ὡς ἀνεμένετο, πρώτη τῇ τάξει ἵκετο ἡ τῶν ἀδήλων ἀποσχόντων πολιτῶν μερίς, ὑπερβαίνουσα συνολικῶς τὸ ἥμισυ περίπου τῶν δικαιουμένων ψήφου Ἑλλήνων πολιτῶν. Συνεπῶς ἀρνητικῶς πρώτη ἀνεδείχθη ἡ Πανελλήνιος Κοινωνικὴ Μερίς, καίτοι σοβαρὸν ἀπολέσασα μέρος τῶν δυνάμεών της.

Ὡσαύτως, πρώτη τῶν ἀπολεσασῶν μερίδων, ἡ καὶ κυβερνῶσα παράταξις κατετάγη μετὰ σοβαρῶν ἀπωλειῶν. Ἐνταῦθα δ᾿ ὅμως, ἐπισημαίνεται τὸ τοῦ γνωστοῦ Βρετανοῦ ποιητοῦ John Donne For whom the Bell Tolls (Tίνι ὁ κώδων ἠχεῖ;).

Τοῦτ᾿ αὐτὸ σχεδὸν ἐγένετο καὶ μετὰ τῶν λοιπῶν Παραδοσιακῶν κοινοκτημόνων, οἵτινες καίτοι τὰς ἑαυτῶν δυνάμεις διατηρήσαντες, οὐδὲν κέρδος ἀπεκόμισαν.

Οἱ δ᾿ Ἀναθεωρηταὶ κοινοκτήμονες, σημαντικὸν μέρος τῶν κεκτημένων ποτε ὡς καὶ ὑπὸ τῶν ὑποβολιμαίων δημοσκοπιῶν ἀπώλεσαν δύναμιν.Ὥς τισι δοκεῖ, τὴν ἑαυτῶν στάσιν κατὰ Δεκέμβριον μῆνα παρελθόντος ἐνιαυτοῦ ὀφλήσαντες.

Λίαν ἀπροσδοκήτως τοῖς πολλοῖς (ἀλλ᾿ οὐ τοῖς πᾶσι), ὁ ΛΑΟΣ τῇ βοηθείᾳ καὶ τῆς ἱκανοτάτης ὑποψηφίου Νίκης Τζαβέλλα, περιφανὲς ἤγαγεν ἀποτέλεσμα, ὅπερ διαμορφώνει ἀναλόγους διὰ τὰς ἐθνικὰς ἐκλογὰς προοπτικὰς καὶ ἀνακατατάξεις.

Τέλος, οἱ οὕτω καλούμενοι Οἰκολόγοι καίτοι ὑπὸ ἐκδοτικῶν οἴκων ἐνισχυθέντες, οὐδὲν οὐσιαστικῶς ἐπετέλεσαν· ἐπεὶ ὡς γνωστὸν παρ᾿ ἡμῖν «μία χελιδὼν ἔαρ οὐ ποιεῖ».

Ταῦτ᾿ ἔγραφον ἀρχομένου Ἑκατομβαιῶνος μηνός, ἄγαν ἐπὶ τοῖς τεκταινομένοις ἔμφρων ὤν, ἐπεὶ ἅπαξ τὸ τῶν Ἑλλήνων κοινὸν τὸ ἐπιβεβλημένον (ἢ σχεδόν) ἐποίησεν.

Ἀνδρέας Χ. Παναγόπουλος, Γραμματικός,

Ἀθήνησιν, παρὰ Δῆμον Ἀλωπεκῆς

 

Ὁμοιοτηλ. – Τηλέφ.: 210-7758865

Ἠλ. Διεύθ.: apanagop@upatras.gr

Ταχ. Διεύθ.: Πασίωνος 29

Νέος Κόσμος – Τ.Κ. 116 31

 

Ἀκολουθεῖ ὑπόμνημα

 

Ὑπόμνημα Γραμματικο-συντακτικόν (9)

 

v      πρώτη ἵκετο: ἐνίκησεν. 

v      πρώτη … κατετάγη: ν. δ.

v      Tolls: if you hear a bell tolls, don´t send to ask why (sk.: it´s for you).

v      ὀφλήσαντες: ὀφλισκάνω, π.χ. τιμὴν ὀφλισκάνω, ἐξοφλῶ.


Ενέργειες

Information

14 Σχόλια

23 06 2009
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΔΡΑΛΗΣ

Δεν έχουμε λόγια να περιγράψουμε τη θλίψη μας.. Μουδιασμένοι απ’τον χαμό σου, σ’ευχαριστούμε που μας έκανες την τιμή να σε γνωρίσουμε. Μας είπες να μάθουμε την υπομονή, να γίνουμε φιλόσοφοι, για να μπορούμε ν’αντέχουμε. Δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις διδάσκαλε. Σευχαριστούμε για τα γραπτά σου, για το πνεύμα σου, για την Στεντόρεια Ελληνίδα φωνή σου. Σ’ευχαριστούμε προ πάντων για την ΣΤ.ΕΛΛ.Α.
Καλό σου ταξείδι φίλτατε Ανδρέα Παναγόπουλε.

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΣΔΡΑΛΗΣ κ ΙΩΑΝΝΑ ΣΔΡΑΛΗ

24 06 2009
ΕΙΡΗΝΗ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ

»Είμαι περισσότερο χαρούμενος που την γνώρισα, παρά λυπημένος που την έχασα». Αυτά είναι τα πρώτα λόγια που Σε άκουσα να λες και ήταν για την Στέλλα Σου. Το ίδιο προσπαθώ να κάνω και εγώ: να θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που αυτά τα χρόνια ήμουν πλάι Σου και μου έδωσες ό,τι ήταν δυνατό να δώσει ένας Δάσκαλος στον μαθητή του, ένας Άνθρωπος σε πρόσωπο αγαπημένο. »Ζει θα πει ό,τι έκανε όσο ζούσε». Και Εσύ όσο ζούσες ήσουν »μνήμων, ευμαθής, εύχαρις, μεγαλοπρεπής, φιλος τε και συγγενής ανδρείας, σωφροσύνης, δικαιοσύνης, αληθείας»,με μία λέξη ΕΛΛΗΝΑΣ. Θα μου λείψεις.
Χαίρειν και εν Αίδοιο δόμοις

25 06 2009
Μάνος Κιλημάντζος

Δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε τόσο καλά ώστε να δικαιούμαι να σε καλώ δάσκαλό μου.
Λίγους μήνες κάθησα αντίκρυ σου και άκουσα αυτά που είχες να πείς.
Κράτησα τις σημειώσεις μου, ανατρέχω τα βιβλία σου, θυμάμαι τα σχόλιά σου.
Και χθες ένας φίλος με πληροφόρησε για το ταξίδι σου….
Δεν περιμένω την αθανασία του σώματος.
Κανείς μας δεν θα γίνει «άγαλμα» !
Λυπάμαι όμως !
Καλό δρόμο να έχει η ψυχή σου !
Δάσκαλε !

27 06 2009
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΧΡΥΣΙΚΟΣ

Σήμερα έμαθα για την απώλεια του καθηγητή μου στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το 2006-2007. Θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια. Θυμάμαι στην πρώτη συνάντηση τη ρήση του «είμαι δυστυχής αλλά ευδαίμων». Με τα ποιήματά του «τα άλλα είκοσι δύο» (Αθήνα 2007) ένιωσα ένα μέρος αυτής της δυστυχίας, αλλά μέχρι το τέλος του διδακτικού έτους ένιωσα τη βίωση με την αριστοτελική έννοια «ευδαίμων».

Σταμάτης Χρυσικός, Τρίπολη

28 06 2009
Βασίλης Τσαγκανός

Δάσκαλέ μου
Και αυτή τη φορά μας αιφνιδίασες όλους. Δραπέτευσες από το «βάρβαρο»σήμερα, από αυτό που πολύ συχνά αποκαλούσες «το σάπιο μήλο του πολιτισμού». Είμαι όμως σίγουρος, ότι στο τέλος του ταξιδιού σου θα σε περιμένουν όλοι αυτοί που εσύ μας έμαθες να αγαπάμε. Ο Τυανεύς, ο Έκτορας, η Ανδρομάχη, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης και τόσοι άλλοι.

Καλό ταξίδι

7 07 2009
ΤΑΣΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

<>(Σαρόγιαν).Τώρα κ.καθηγητά,μαζί με άλλους και εγώ νιώθω πολύ λυπημένος για τον αδόκητο χαμό σας.Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει.Αν με το θάνατο χάνεται η φυσική παρουσία ενός προσώπου,θα ζείτε δίπλα μας με την ανάμνηση των έργων και των λόγων σας να μας συνοδεύει,αλλά και την τύχη και τη χαρά της προσωπικής σας γνωριμίας.

10 07 2009
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Αξιότιμε κ. Παναγόπουλε,
έμεινα άναυδη μόλις πληροφορήθηκα την απώλειά σας. Υπήρξατε ο άνθρωπος που μας αφυπνίσατε πνευματικά και ως γενναίος καθοδηγητής μας οδηγήσατε σε προορισμούς και ταξίδια , που δεν θα υποψιαζομασταν διαφορετικά ότι υπήρχαν. Τώρα εσείς βαδίζετε προς αυτόν τον τελευταίο προορισμό κάθε ανθρώπου , όχι » ταξιδεύοντας με ένα αστέρι» , αλλά ταξιδεύοντας με στόχο να συναντήσετε το δικό σας «αστέρι» , το οποίο τόσο στερηθήκατε στην επίγεια ζωής σας. Ευχαριστώ το Θεό που σας γνώρισα και εσάς για ό,τι απλόχερα και ανιδιοτελώς προσφέρατε στους μαθητές σας ( συνεπώς και σε εμένα) ! Είστε πάντοτε παρών! Ας αναπαυθεί η ψυχή σας!

23 07 2009
ΚΩΣΤΗΣ ΜΠΑΣΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΑΓΑΠΗΤΕ ΦΙΛΕ ΑΝΔΡΕΑ.

17 09 2009
῾Ρῶχος

ἐγὼ μὲν ἀτυχῶς τὴν νέαν ἑλληνικὴν φωνὴν οὐ δύναμαι ἐννοεῖν, ἀλλὰ, εἰ ἀληθῶς ὑποπτεύω, ὁ Ἀνδρέας ἀπέθανε… ἐγὼ μὲν οὐδέποτε αὐτὸν γιγνώσκειν ἐδυνάμην, ἀλλὰ ὁ κόσμος τῆς φιλολογίας αὐτοῦ μεγίστου διδασκάλου στέρεται.
σὺ μὲν, ῶ Ἀνδρέα, οἶσθα ὡς «ἀνθρώπους μένει ἀποθανόντας ἃσσα οὐκ ἔλπονται, οὐδὲ δοκέυσι»…
ἡμεῖς δὲ προσδοκῶμεν ἀπορεῖν ἐγκαρτεροῦντες: «τίς δ’ οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν, τὸ κατθανεῖν δὲ ζῆν κάτω νομίζεται;»

30 11 2009
Ἀμαρ. Δεληγιάννη

Ἕνας τρόπος ὑπάρχει νὰ τὸν θυμόμαστε καὶ αὐτὸν καὶ ὅλους ὅσοι ὑπηρέτησαν τὸν μεγάλο πολιτισμὸ ποὺ κληρονομήσαμε: νὰ συνεχίσομε τὸ ἔργο του ἕκαστος ἐφ’ ᾧ ἐτάχθη, ἀνάλογα μὲ τὶς δυνάμεις καὶ τὶς ἱκανότητές του.

Ἀς’συνεχισθεῖ ὁ ἐμπλουτισμὸς αὐτοῦ ἐδῶ τοῦ σάϊτ. Ἂς προσπαθήσει κάποιος νὰ συνεχίσει τὸ «Τὶ καινόν;» Θὰ βοηθήσομε ὅλοι…

16 12 2009
ΓΟΡΓΙΑΣ

Τύχη αγαθή με έβγαλε σ’αυτή την ξέρα, συνεχίστε το ευδαίμον έργο του…..

6 02 2010
Δημήτριος Κατσούλης

Η γνωριμία μου με τον κ. Παναγόπουλο μου άνοιξε νέους ορίζοντες στην προοπτική της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που είχα την τιμή και την χαρά να γνωρίσω και να κερδίσω την φιλία και την εμπιστοσύνη του κ. Ανδρέα Παναγόπουλου. Αν και δεν συνηθίζεται να προσφωνούμε κύριο κάποιο πρόσωπο που έχει φύγει από αυτή τη ζωή, εντούτοις, δεν μου είναι εύκολο να τον προσφωνήσω διαφορετικά.
Ο κ. Ανδρέας Παναγόπουλος ήταν για μένα μεγάλος δάσκαλος και είχα την τιμή επιπλέον να συνεργαστώ μαζί του για την δεύτερη έκδοση της εργασίας μου «Η δομή του στρατού των Λακεδαιμονίων», για την γλωσσική επιμέλεια της έκδοσης και όχι μόνο.
Ο κ. Ανδρέας Παναγόπουλος είχε βαθύ πλούτο γνώσεων τον οποίο μοίραζε αφειδώς και απλόχερα προς όλους όσους ήθελαν να μάθουν, αλλά ήταν πάνω από όλα Έλληνας. Αυτό το βεβαιώνει άλλωστε και το μεγάλο και πολυποίκιλο έργο του, όπου μέσα από αυτό μας δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνήσουμε, νοερός έστω, μαζί του.
Η απουσία του είναι για μένα είναι πολύ μεγάλη (όσο περνάει ο καιρός το διαπιστώνω ακόμα περισσότερο), αλλά φαντάζομε και για πολλούς από εμάς. Προσωπικά έχασα έναν πολύτιμο φίλο, ειδικό επιστήμονα και οφείλω να ομολογήσω και σημαντικό υποστηρικτή που με ενθάρρυνε στην αναζήτησή μου.
Φυσικά η γνώση και η παιδεία που αποκόμισα έστω και από αυτό το σύντομο διάστημα της γνωριμίας μας είναι ανεκτίμητης αξίας. Όχι την γνώση τόσο από εγκυκλοπαιδικής απόψεως όσο για την γνώση που διαβιβάζει ο δάσκαλος στον μαθητή λόγω πείρας και έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης, στοχασμού, αντίληψης, άποψης και στάσης για τη ζωή και πράγματα. Οι συμβουλές και η διδασκαλία του έρχονται πολλές φορές νωπές ακόμα στη θύμησή μου. Η απώλεια για τα Ελληνικά γράμματα είναι αναμφισβήτητα μεγάλη. Έχω την βεβαιότητα ότι ακόμα και από εκεί που είστε μπορείτε να βοηθάτε με κάποιο τρόπο αυτούς που υποστηρίζετε.
Είθε ο άνεμος να είναι ούριος …, η θετική μου σκέψη θα είναι μαζί σας σύντροφος. Κύριε καθηγητά ευχαριστώ για όλα … σας θυμάμαι πάντα!

14 04 2010
Παντελής

Ο κ. Παναγόπουλος είχε ξεκινήση μία προσπάθεια συλλογής »κοινών λαθων» των νεωελλήνων. Αν κάποιος μπορεί να τα συγκεντρώσει και να τα δημοσιοποιήσει, θα ήταν εξαίρετο.

25 07 2010
Φειδίας Μπουρλάς

Δὲν εἶχα τὴν τύχη νὰ γνωρίσω ἀπὸ κοντὰ τὸν δάσκαλο Ἀνδρέα Παναγόπουλο. Διάβαζα, ὅμως, τὴν «Ἀρχαιογνωσία» του, διάβαζα ἄρθρα του, λίγα μόνον στὰ ὁποῖα ἡ ὀκνηρία μου μὲ περιόρισε, καὶ αὐτὰ τὰ λίγα ἦταν ἀρκετὰ γιὰ νὰ νιώσω νὰ ἀναδίδεται μιὰ πνευματικὴ δρόσος. Δὲν ἦταν μόνον τὸ εὖρος καὶ τὸ βάθος τῶν γνώσεων τοῦ ἀειμνήστου ἑλληνιστοῦ. Ἦταν ἡ ψυχὴ ποὺ ἔβαζε σὲ αὐτὰ ποὺ ἐδίδασκε. Τὸ ἔνιωθε κανεὶς σὲ κάθε του σελίδα. (Πόσο μᾶλλον, φαντάζομαι, τὸ ἐβίωναν ὅσοι εἶχαν τὸ προνόμιο νὰ διδαχθοῦν κοντά του.) Λίγοι τὸ ἔχουν αὐτό· οἱ πραγματικοὶ δάσκαλοι.

Καλὸ ταξίδι Ἀνδρέα Παναγόπουλε. Ὑπῆρξες, ὡς λέγει ὁ ποιητής, ἑλληνικός -ἰδιότητα δὲν ἔχ᾿ ἡ ἀνθρωπότης τιμιοτέραν· εἰς τοὺς θεοὺς εὐρίσκονται τὰ πέραν. Καὶ ἐσὺ ἤδη πλέον συντροφεύεις τὶς Μοῦσες.

Σχολιάστε